
Wist jij dat “alleen zijn” een veel hogere score geeft dan “eenzaamheid” wanneer je dat intypt op Google? Hoe vreemd eigenlijk, want 1 op de 4 Nederlanders heeft regelmatig last van eenzame gevoelens, maar wanneer we daar meer van willen weten dan gaan we dus zoeken met zoekwoorden zoals alleen zijn.
Ik merk het helaas ook om me heen wanneer ik erover praat, of erover schrijf. Eenzaamheid is nog steeds “not done” om over te praten, laat staan om het te zijn. Het lijkt (is) nog steeds een taboe. Je spreekt een taal van een andere planeet wanneer je zegt eenzaam te zijn. We zijn het wel, we voelen het ook, maar OMG wat te doen wanneer iemand dat zeg tegen je, dat iemand hier met je over wil praten, je staat toch met je mond vol tanden…!
We weten niet hoe we daarop moeten reageren als mede-burger, buurman, vriend of kennis, etc etc.. Eenzaamheid is zo erg, daar zijn bijna geen woorden voor te vinden, laat staan dat je, indien iemand dat tegen je zegt, weet wat je dan terug moet zeggen.
Er is dus geen beginnen aan, kan ik je zeggen. Je eigen eenzaamheid willen oplossen in deze taboe- achtige duistere sfeer waar je maar beter niet over praat met een ander omdat die ander ook niet weet wat hij/zij ermee aan moet. Je kunt veel beter zeggen: "Ik voel me alleen”, want dat is makkelijker en geaccepteerd. Dat gaat immers wel weer over.. toch? Daar hoeven we het verder niet meer over te hebben. Iedereen voelt zich wel eens alleen, maar zelden zeggen we: “ik voel me eenzaam”.
Als eenzaam mens kijk je dus wel uit, dan zeg je maar liever : “ik voel me wel eens alleen”. Want dan kan de ander tegen je zeggen; “dan neem je toch een hond," of “ga dan op een sportclub of zoek een hobby of een vriendje". Zo, dan zijn we klaar met dit onderwerp en kunnen we weer verder met waan van de dag.
Nee lieve mensen, eenzaamheid is nog steeds een te groot taboe in Nederland en dat spijt me oprecht voor al die mensen om ons heen die zich nu eenzaam voelen en daar niet over mogen en kunnen praten.
Comments