Veranderen is moeilijk, dat weet jij en ik ook. Ik ben er al 30 jaar mee bezig en gaande de weg zijn er zeker dingen verandert in mijn leven, maar of dat nu altijd zo gepland en gewenst was. Nee dus. Hoe komt dat toch?
Dat we als mensen voortdurend willen veranderen, maar vervolgens onderweg honderd keer struikelen en soms dan maar niet meer op staan en het maar weer zo laten als het is. Althans, zo werkt het bij mij toch. Het ligt o.a. aan de stappen die we zetten en de manier waarop je denkt dat je je doel gaat halen.
Ga er maar vanuit dat zo’n 95% van je gedrag vol automatisch verloopt en slechts 5% planbaar en controleerbaar is. Whooo, dat is wel heel erg weinig toch? Dus moet je binnen die minieme 5% wel je uiterste best doen om de stappen die je wilt zetten te controleren en je te beheersen en ook nog eens vol te houden en ga zo maar door.
Hoe groot is je slagingskans denk je? Daar komt ook nog bij dat we zeer gevoelig zijn voor verlies en winst de minste indruk maakt in je pogingen naar verandering. Dat betekent dat verlies, wat onvermijdelijk is als je iets wilt veranderen, je 2 x zo hard raakt ( de impact ervan) dan de winst die daar aan gelijkgesteld is. Daar moet je dus wel bij stilstaan als je iets in je leven wilt veranderen waarbij je denkt daar iets bij te winnen.
Reken er maar op dat je door je verandering ook zaken achter je gaat laten en je verlies dus 2x zo hard gaat voelen als je winst die je daarbij denkt te halen. Ik houd daar rekening mee moet je weten.
In mijn weg naar mijn maakbaar geluk houd ik rekening met verlies. Verlies van zekerheden, van vertrouwen en ga zo maar door. Ik doe dat door niet langer te gaan voor instant succes, maar mij te focussen op de kleine stappen en door me ontwikkeldoelen te stelen in plaats van resultaat doelen. Daar ga ik je de volgende keer meer over vertellen.
Veranderen, ik wens jou en mij veel moed.